ЕДНО НЕШТО

Постои едно нешто 
Кое не прави она што сме секогаш кога сме сами 
Тоа едно нешто  е темно , светло
Боли и радува ,
Се всадува во нас 
И несетено заминува.
Тоа е она за кое се смееме,
За кое плачеме ,
За кое не има
За кое не нема.
Едно нешто кое ни почива на усните,
На перница ,
Под пазувите.
Постои едно нешто 
За кое се будиме
За кое веруваме
Едно нешто за кое јас пишувам.
Постои едно нешто 
Кое нема ниту крај 
Ниту почеток.
Ниту почнало
Ниту некогаш ќе заврши.
Постои едно нешто
Пред кое никој од нас 
Не е чист, 
И невин.