ЕВЕРГРИН

Запали цигара и жеддно повлече
Ме погледна и ми рече
Се прашувам дали јас и ти некогаш ќе бидеме евергрин?
Не знаев што да одговорам.
Никогаш не сум нашла некој сличен наспроти мене,
А толку различен во исто време.
Знаев дека додека седевме заедно бевме толку далечни.
Додека понекогаш ќе се случеше и обратно.
Кога телата ќе ги преточевме едно во друго.
Срцата ќе ни пулсираа во хармонија,
Ти ќе беше мој
Јас ќе бев твоја.
Не очекував дека некогаш ќе ги плеткам прстите во твојата коса ,
Ниту дека ќе занемариме двајцата на 
Висините, 
Годините,
Далечините.
Не очекував дека времето можело да запре.
Дека чадот од цигарите ќе престане да ми смета.
И дека она што силно го посакуваш некогаш навистина ќе се оствари.
Но предобро беше ова за нас за да потрае.
И знаев веднаш знаев..
Јас и ти никогаш нема да бидеме евергрин.