НЕ ОДИ

Ако еднаш посакаш да си одиш
Мојата сенка ќе појде по тебе.
И моето битие
И мојата мисла.
Ако еднаш посакаш да заминеш
Заврти се,
Застани.
Зарем ќе ги оставиш моите ноти
Бесцелно да се нишаат на ветрот
Зарем би ги оставил моите стихови
Празни меѓу редови.
Зарем ќе го оставиш мојот поглед 
Празен и длабок ко бунар 
Ќе оставиш ли погребна тишина на моите усни?
Всушност викам на целиот глас,
Шепотам низ воздухот
А во себе вриштам
Секоја фонема од твоето име.
Ако еднаш посакаш да си заминеш
Погледни ме .
Замисли венчаница 
Камбани и цвеќе
И размисли уште еднаш
...
Не оди.