САМО ТЕБЕ ТЕ ИМАМ

Километар.
Па уште еден.
Многу километри..
Не дека ми фалиш,само се навикнав на твојот сарказам.
Тука воздухот поубаво мириса а ти не ми дозволуваш да дишам.
Крвта ми струи низ телото, низ глават, пред очите.
Она што ти се случува го носиш секаде со себе,
Како прекрасен фустан,
Како искинати фармерки,
Како евтина маскара,
Како згужвана насмевка .
И не можеш да се одалечиш од тоа,
Затоа што секогаш е тука до тебе 
Го носиш во десниот џеб, ти тежи.
Се прашувам колку ли животи имам 
За да ти го подарам овој.
Ноќва можам да изградам од тагата
Мост голем одовде до тму,
И знам дека ќе ме натераш да го преминам 
А кога ќе го преминам пак ќе морам да те ставам во десниот џеб
За да ми тежиш ,
За да ме потсетиш дека само тебе те имам.