ПРОНАЈДЕНА

Само што се разбудив од сон . 
Чувствувам бол во р бетот.
Овој зид пред мене . 
Oвој зид е истиот на кој бесна ги фрлав пoлните чаши ,
И ги кинев старите фотографии , 
На пола , 
На уште по пола, 
На најмали можни парчиња.
Душата си ја кинев.
Овој зид ја има почувствувано мојата бол.
Промаја во душава.
Не, 
Ова не се моменти кога сакаме да исчезнеме , 
Да не нема,
Траг да не оставиме.
Ова се моменти 
Кога пеколно им се молиме 
На сите богови во кои веруваме и не веруваме , 
Кога и се молиме на природата , 
На се што е живо и мртво , 
На се што е полно со надеж.....
Надежта која ние ја изгубивме , 
Оти сме млади и затворени во себе, 
Оти сме млади и неискусни, 
Оти сме млади и не заболе за светот.
Се молиме да бидеме пронајдени .
Се молев и јас .
Секое утро додека креветот го чувствував ко спомен плоча,
Секоја вечер во темницата 
Која никако , ама никако не ја сакав .
По секоја мокра улица ,
Упатувајќи им насмевка на чистачите.
Се молев  тивко да не ме чуе ѓаволот 
За моите желби,
Да ги притаи со зло.
Секој нов ден, се помалку утра ни остануваат .
Се трошиме , тивко несетено,
Секој нов ден малку по малку.
Секој нов ден се молам
Одново и одново,
За да бидам пронајдена,
Пред да бидам заборавена.