ЛИФТ

Се најдовме
Така двајцата осамени
Во лифтот на временскиот парадокс.
Се гледавме и со погледи тајно се љубевме.
Додека  бројките на катовите светнуваа
Се повеќе се вљубував и вљубував.
Светлечките реклами кои не осветлуваа па затемнуваа однадвор,
Како да правеа журка со мојата болка.
Сеедно..
Додека се гледавме така двајцата,
Ја преживував ренесансата на мојот живот.
Никогаш не притиснав СТОП.
Животот и онака некои ги води горе ,
А некои долу.